گابریل سالواتوره : فیلم جادهای میتواند هر سوژه ای داشته باشد
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۳۷۵۴۵
به گزارش پارس نیوز، «گابریل سالواتوره» کارگردان ایتالیایی ، برنده جایزه اسکار فیلم خارجی زبان۱۹۹۱ برای «مدیترانهایی» است که با کارگردانی فیلم « پسر نامرئی» در جشنواره برلین حضور داشت . فیلم بعدی او «پرواز» توسط «اوبرتو کنترالو» (نویسنده «زیبایی بزرگ») نوشته شده و با درخشش بازیگرانی همچون «پیکاسو کلودیو سانتاماریا» و «والریا گولینو» همراه است .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فیلم «پرواز» بر اساس یک کتاب پرفروش است که از یک داستان واقعی الهام گرفته و در مورد یک خواننده کاباره ای « سانتاماریا» است که به طور تصادفی با پسر دچار بیمار اوتیسمش که پیش از این هرگز با او ملاقات نداشته برخورد میکند. او ناگهان تصمیم می گیرد تا با هم به جاده بزنند. او مدام در تلاش برای مبارزه با اوتیسم پسرش است. آنها توسط مادر پسر «گولینو» و شوهرش «دیگو آباتانتونو»، که بازیگران فیلم« مدیترانهایی» بودند و در آن فیلم نیز درخشش داشتند، تحت تعقیب قرار می گیرند.
در ادامه مصاحبه کوتاهی با « سالواتوره» را درباره فیلم آینده اش «پرواز» در جشنواره فیلم برلین می خوانیم.
« مدیترانهایی» بخشی از یک فیلم سه گانه جاده ای بود (پیش از «سفر» و « مراکش اکسپرس ») که رویاها و ناامیدی های نسل شما را مورد بررسی قرار می داد. چه چیزی باعث بازگشتتان به این ژانر شد؟
فیلم جاده ای می تواند هر موضوعی داشته باشد. اما یک چیز در همه آنها مشترک است: این که داستان به کجا می رود را مورد بحث قرار نمی دهید بلکه روند آن مهم است. برای من «پرواز» بازگشت به یک نوع سینما است که در آن،به جز طرح ، مهمتر از همه، پویایی بین شخصیت هاست.
در فیلم « پرواز» دیده می شود که شما دوباره با «امبرتو کنتارلو» فیلمنامه نویس کار می کنید که در «مراکش اکسپرس» هم با او همکاری داشتید، که از آن زمان به بعد عضو ثابت تیم نویسندگی «پائولو سورنتینو» شد.
بله همکاری دوباره با او برایم بسیار با ارزش است . او خلاقیت بسیار بالایی دارد که برای ساختار روایی آزادی مانند فیلم جاده ای مناسب است. کنتارلو ایده درخشانی از یک پدر داشت که هیچ چیز در مورد فرزندش نمی داند، و تنها در طول سفر یکدیگر را کشف می کنند.
شما همچنین با «دیگو آباتانتونو» کار می کنید، که نقش گروهبان خشن در « مدیترانهایی» را بازی می کرد.
از زمانی که با «دیگو» کار کرده ام، مدتی گذشته است. در این فیلم شخصیت او جالب و حساس است. من واقعا خوشحالم چون این نقش با سایر شخصیت هایش تفاوت دارد.
در آخر، «سانتاماریا» و «گولینو» را داریم که بهترین بازیگران ایتالیایی هستند. اما درباره کودک بازیگر تازه وارد «خولیو پرانا» بگویید. چطور او را پیدا کردید؟
ما نیاز به یک بازیگر جوان داشتیم که مانند یک صفحه خالی باشد، یعنی کاملا شکل نگرفته باشد. بنابراین «فرانچسکو وودواتی»، مدیر بازیگری، از طریق فهرست بازیگران جوان مدرسه تجربی فیلم ، او را پیدا کرد. کسانی که اکثر کلاس های بازیگری را پشت سر می گذاشتند اما فارغ التحصیل نشده بودند . «خولیو» به اندازه کافی از بازیگری میدانست! برای آماده سازی، «خولیو» او با شخصیت واقعی ملاقات کرد و با کودکانی با مشکلات مشابه داستان وقت گذراند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: جاده اوتیسم مصاحبه جشنواره فیلم برلین سه گانه خلاقیت پدر بازی مدرسه فارغ التحصیل مشکلات فیلم پارس پارس نیوز جاده ای سوژه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۳۷۵۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«در پا به ماه» نسخه نپیچیدیم بچهدار شوید/ تولد ۲۰ نوزاد را دیدیم
امیرحسین اسیوند کارگردان مستند «کر کوهستان» از مجموعه مستند «پا به ماه» درباره این اثر به خبرنگار مهر گفت: «کر کوهستان» اولین سوژه و اولین قسمت از فصل دوم مجموعه «پا به ماه» است. این مستند روایتگر قصه زوجی از عشایر است که در انتظار تولد فرزند خود، با مسایل و مشکلاتی مواجه هستند.
این کارگردان مطرح کرد: از آنجایی که من پیش از این چند مستند در منطقه بازُفت استان چهار محال بختیاری ساخته بودم، از طریق ارتباطاتی که داشتم و آدمهای محلی که میشناختم، با زوج سوژه «کر کوهستان» آشنا شدم. در آن مقطع مادری که سوژه این مستند بود، قرار بود ۱۰ روز دیگر زایمان کند، به همین دلیل ما زودتر راهی محل زندگی آنها شدیم تا با این خانواده آشنا شویم. روزی که به آنجا رسیدم، حوالی ساعت ۲ بعد از ظهر بود که متوجه شدیم درد زایمان این خانم آغاز شده است. در همین شرایط کار ساخت مستند را آغاز کردیم و توانستیم مقداری تصویر بگیریم. البته از این دست موارد پیشبینی نشده در همه قسمتهای این مجموعه مستند داشتهایم.
اسیوند ادامه داد: در «کر کوهستان» مسیر رسیدن به محل زندگی این زوج بسیار سخت بود؛ مسیری که در طی آن ما باید از رودخانه عبور و در ادامه یازده کیلومتر در دامنه کوه حرکت میکردیم تا به محل زندگی آنها برسیم چون سوژه ما جزو عشایر بودند. ضمن اینکه محل استقرار آنها حتی برق نداشت و ما امکاناتی برای کپی کردن راشها نداشتیم. همین موضوع فرایند ساخت اثر را سخت میکرد اما خداراشکر زن و شوهری که سوژه «کر کوهستان» بودند همکاری خوبی با ما داشتند.
این کارگردان با اشاره به اتفاقات پیشبینینشده در طول ساخت این مستند بیان کرد: ما یک شب مشغول فیلمبرداری بودیم که یکی از آشنایان این زوج وارد محل فیلمبرداری شد و به ما گفت اجازه کار ندارید. با توجه به اینکه این زن و شوهر آدمهای سادهای بودند این شخص مدام به آنها میگفت چرا اجازه میدهید از زندگی شما تصویر بگیرند. آن شب بسیار سخت بود. ما کار را رها کردیم. فردای آن روز اما توانستیم از طریق بهیار و افرادی که میشناختیم مسأله را به صورت رفاقتی حل کنیم. این خانواده با آنکه راضی بودند اما گویا نمیتوانستند جلوی آن شخص چیزی بگویند. مسایل این چنینی زیاد داشتیم و «پا به ماه» جزو مجموعه مستندهایی است که تولید سختی داشت.
این کارگردان عنوان کرد: هرچند محل زندگی این زوج یک راه سخت و صعبالعبور داشت اما این موضوع برای این خانواده مسأله خیلی غریب و پیچیدهای نبود یعنی برای این زن عشایر، اینکه بخواهد یک مسیر خیلی طولانی را برای زایمان طی کند، سخت نبود. چون به طور کلی ماهیت زندگی عشایری همین است و بر اساس همین سختیها پیش میرود. با این حال حضور گروه فیلمسازی هم باعث میشد آنها احساس تنهایی نکنند و به آنها قوت قلب میداد. البته بر اساس آنچه شنیدیم، متوجه شدیم به دلیل همین راه سخت و برای انتقال یک زن دیگر به بیمارستان به منظور زایمان، یکبار بالگرد آمده بود اما این خانواده نخواستند این اتفاق بیفتد و سوژه ما خودش خواست تا این مسیر سخت را طی کند و به بیمارستان برسد.
اسیوند با اشاره به مسأله فرزندآوری اظهار کرد: در این مستند ما نمیخواستیم درباره فرزندآوری سفیدنمایی کنیم و بگوییم همه چیز خیلی عالی است، پس به زودی صاحب فرزند شوید! ما همه میدانیم شرایط اقتصادی خوب نیست اما به هر حال فرزندآوری وجه مهمی از امید به زندگی است. یعنی اینکه انسان به نسل خود ادامه دهد و فرزندی به دنیا بیاورد بارقهای از امید و روشنی را در زندگی ایجاد میکند.
وی افزود: ما در طول ساخت این مجموعه مستند تولد بیست بچه را از نزدیک دیدیم؛ لحظهای که پدر و مادر برای اولین بار بچه را میدیدند یا آن لحظهای که پدر برای اولین بار با بچه روبهرو میشد، ما با دیدن ذوق و احوال خوب والدین متوجه میشدیم چقدر حس جذابی دارند. باید بگویم وقتی مستند «همیشه با هم» بهعنوان یکی از قسمتهای این مستند پخش شد علیرغم اینکه فکرش را هم نمیکردم، اما پیامها و کامنتهای بسیاری مبنیبر این داشتم که میگفتند چقدر این لحظات جذاب و شیرین است. آنهایی که نمیتوانستند صاحب فرزندی شوند، میگفتند کاش ما هم میتوانستیم این لحظات را تجربه کنیم.
این مستدساز در ادامه تأکید کرد: ما نمیخواستیم نسخهای بپیچیم و به مردم بگوییم بروید و صاحب فرزند شوید بلکه ما با یک درام و بر اساس واقعیتی که در زندگی وجود دارد، خواستیم لحظاتی را که خیلیها در زندگی از نزدیک ندیدهاند، به تصویر بکشیم تا شاید برایشان ملموس شود.
اسیوند در پایان درباره فرم ساده این مستند اظهار کرد: قصه و سوژه «کر کوهستان» آنقدر جذاب و شیرین بود که نخواستیم چیز پیچیدهای به ماجرا اضافه کنیم، ما فقط سعی کردیم گروه، داستان و سوژه را هدایت کنیم، کناری بایستیم و اتفاقات را مشاهده کنیم. مثلاً آن سکانسی که این مادر با بچه خود با کلک (نوعی قایق) به روستا و آن زندگی عشایری برمیگردد برای من بینظیر بود، چون خانوادهای را میدیدم که به اصالت خود و جایی که به آن تعلق داشتند به همراه یک کودک برمیگشت؛ کودکی که قرار بود یک زندگی دیگر را در آنجا آغاز کند.
این مستند که به تازگی روی آنتن شبکه دو سیما رفته در جشنواره فیلم مستند «سینماحقیقت» نیز حضور داشته است.
کد خبر 6090646 عطیه موذن